Thursday, September 21, 2006

Die lewe se specials is special!

Speelgoeduitverkoping!
Toe ek van al die specials hoor, ry ek dadelik.
Ek hou van speelgoed. Ek hou van my kinders se gesigte as hulle geskenke oopmaak. Maar meer nog, ek hou daarvan om speelgoed te koop wat ek nog altyd begeer het.
Die dag gaan kom wat ek nie meer werk nie.
EN DAN gaan ek met my kinders se speelgoed speel. (Want dan is hulle groot, en sal by die werk wees).
Dalk eers in die ouetehuis.
So ek moet maar goeters koop wat die toets van tyd en kleuterjare sal deurstaan.
En daar staan dit op die rak.
Die droom van my kindertyd.
Teen 50% Afslag.
‘n MECCANO stel! Een van daai wat my pa nooit kon bekostig nie. En selfs teen 50% afslag wonder ek of ek dit kan bekostig.
En die boks kyk vir my. En ek vir die boks.
En ek maak somme. Minder eet hierdie maand en dalk spaar op die luukses (soos brood en melk). Daar’s hoeka ‘n special op sopbene.
Elke aankoop is emosioneel. Mens rasionaliseer later. Ek staan nog so, toe word ek die slagoffer van my emosies.
Tuis gekom, kan ek nie wag nie.
Ek maak die stel oop en roep die kinders. “Kom speel saam met pappa”.
En hier begin my moeilikheid. Ek het in die laerskool kartonwerk gedruip, en in die hoërskool het seuns hardop vir my gebid as die onderwysers na ons handewerk kyk…
(Daar’s baie slaangoed in ‘n houtwerkklas, en my houtwerk was altyd rommelwerk. Ontstellend vir die esteties-passerronde en gewinkelhaakte afgeronde psiges van my houtwerkonderwysers…)
En hier sit ek. Met ‘n MECCANO stel. En ‘n boekie.
Na ‘n uur het die kinders belang verloor. (Niks het nog enige vorm nie. Daar is 4 skroefies vas – en ek praat van die moertjies. Maar sonder die verkleining!)
My droom is ‘n nagmerrie.
Ek sweet.
Dis toe dat Arné (vroutjie) instap. Sy kyk na die spul. Neem die boekie en begin bou. 5 Minute later is daar ‘n pretpark.
Ek kan dit nie glo nie.
En ek weet sommer, dis oor ek nie ‘n MECCANO stel gehad het toe ek klein was nie. Dis waar my twee linkerhande vandaan kom. Ek noem dit vir Arné as my enigste verweer.
Ek verwonder my aan die pretpark. Die kinders kom terug Hulle wil ook nou speel.
Daardie aand speel ons almal tot laat MECCANO – …
Speelgoed kom op specials, maar dis die saamspeel wat dit special maak.
En dis lekker.
Want as ek in die ouetehuis kom moet die goed klaar gebou wees…Sodat ek kan terugkyk na alles wat ons gebou en gespeel het.
Want dit is waarvoor oud wees daar is.
Dis ‘n tyd vir terugkyk…
Na die lewe se specials!

No comments: