Tiger Woods se pa

‘n Hele paar jaar gelede hou ons vakansie in Natal. Een bewolkte reënoggend lees ek in die koerant die storie van Tiger Woods se pa. Die pa wat sy seun help oefen het, sodat hy later die beste gholfspeler in die wêreld sou word. Die pa aan wie Tiger sy grootste oomblikke sou opdra.

Die wonderlike van Tiger Woods se pa is dat hy vir sy seun ‘n liefde vir die spel gekweek het. En dis waar dit uitdaging sou lê. Nie om die seun se talente to ontgin nie, maar om die seun se passie te behou.

Dis moeilik.

Vandag sien mens al meer talentvolle sportmense en besigheidsmense wat hulleself “uitbrand”, hulle passie verloor, en dan maar net deel van die gemiddelde word.

Hoekom?

Druk?

Druk kan talent ontgin of vernietig. Ouers, onderwysers en afrigters se grootste uitdaging vandag is om gebalanseerde druk uit te oefen. Te min druk is sleg, so ook te veel.

En dis deksels moeilik om die balans te vind.

Maar Tiger Woods se pa het. En vandag, wanneer mens Tiger op die gholfbaan sien, verstaan mens die uitdaging waarvoor Tiger staan, om elke keer deur die hele wêreld dopgehou te word. Maar die persoon wat die grootste uitdaging moes hanteer was Tiger se pa.

Want dit moes ‘n reuse verantwoordelikheid wees.

Om Tiger Woods se pa te wees.

Elkeen van die kinders in die wêreld kom ons lewens binne met potensiaal. Dalk nie die potensiaal om hulle ouers of die wêreld se drome te bewaarheid nie, maar wel met die potensiaal om hulle eie drome te bewaarheid.

Besonderse pa’s en ma’s verstaan dit. Goeie onderwysers verstaan dit. Bekwame afrigters verstaan dit.

En dis al wat elke kind vandag nodig het.

Iemand wat verstaan.