Daar is ‘n paar eienskappe wat mense gelukkig maak. Hierdie is nie die gewone selfhelpboekeienskappe nie. Nee dis dinge wat jou houding en verhouding teenoor ander mense so inrig dat jy hulle respekteer. In ‘n wêreld vol kritiek en voorstelle is dit respek, bewondering en selfs jou verwondering oor ander mense wat bepaal dat jy eindelik uiters gelukkig is. Want soos wat ons mos oor ander mense dink, so dink ons hulle dink oor ons, en so word ons wie ons is. Klink soos nonsies, maar dis die reine waarheid.
En dit bring my by my storie. Hoe my kinders oor ander voel. Ongerep, natuurlik, en soms te eerlik. Maar vol verwondering. Benno is ander dag in gesprek met Anienie. Die vraag wat hy opdiep is ‘n mengsel van rekenaarspeletjies, geskiedenis en wiskunde. Anienie dink lank na voordat sy met al haar graad 2 kennis antwoord:
“Ek weet nie, Benno.”
Sy oë is soos pierings. “Maar Anienie, dit
“Ja, Benno, maar mense wat alles weet vergeet ook soms iets.”
Pragtig. Volpunte vir die gesprek. Daar is respek van Benno, en trots van Anienie. Sy is nie arrogant nie, maar sy weet sy moet trots genoeg wees om sy respek aan te hou verdien.
En hulle word groter.
Snaaks hoe grootword mens soms stroop van daardie twee wonderlike elemente van menswees. Trots en respek.
Die ander kant daarvan is kritiek, agteraf-praatjies en ‘n gebrek aan selfvertroue. Dis wat mens aanleer as mens nie meer alles weet nie.
Want mense wat alles weet vergeet soms iets!
En dis dat niemand alles weet nie.
No comments:
Post a Comment